Svava í Arnarfelli

Ekkert varð úr að ég færi á útitónleika í gærkvöldi. Sigfús var á fundi í Ochio Rio, öllu seinkaði, fundi og heimferðinni, oft er svo svakaleg traffík að það getur tekið fleiri tíma að fara á milli. Svo hann kom ekki heim fyrr en að verða níu og við nenntum hreinlega ekki af stað. En það þýddi líka að ég vann lengi í gær og náði að klára vikuskammtinn minn í þýðingunni. Ekkert smá góð tilfinning! Svo ég hef leyft mér að vera að stússast í morgun, hengja upp fínu myndirnar mínar (þetta er ein af þeim), baka rúgbrauð, gera heimavinnuna mína fyrir enskuna og með hjálps Kurts smiðs, festa aftur upp flugnanetið sem datt í hausinn á okkur í nótt!
Vivet hringdi eldsnemma í morgun, var á sjúkrahúsinu - aftur - núna með dóttur sína. Stúlkubarnið var að missa fóstur, sem hún hafði ekki hugmynd um að væri þarna, þó var hún komin allavega 3 mánuði. Vivet hefur miklar áhyggjur af henni, hún er í slagtogi við "rasta" sem Vivet finnst nú ekki gott! Drengurinn er skíthræddur við Vivet og þorir varla að tala við hana. Ekki verður það líklega betra eftir þessa uppákomu. Síðan Vivet kom, hafa símarnir hennar ekki stoppað, ættingjar og vinkonur að segja sína skoðun á málinu! Barry kom rétt við til að sýna mér nýjustu býflugnastungurnar og "demostrera" hvað ætti að gera ef maður fengi bit. Maður á að taka blöð af þrem mismunandi runnum (sama hverjum, bara að þeir séu ekki eins!)vöðla þeim saman í hendinni þangað til þau hafa blandast í kássu, þá á að leggja kássuna á bitið og halda við - lengi sagði Barry! Óbrigðult, segir hann!
Í kvöld koma norsk hjón í mat, ætla að hafa ísl. saltfisk. Namm, hlakka til! KNUS