Svava í Arnarfelli

Ég ætlaði að vera búin að segja ykkur frá Jamaicanska fánanum. Eins og fyrir okkur Íslandinga, hefur fáninn mikla þýðingu fyrir Jamicabúa. Flaggið hafa þeir átt frá 1962, en þá varð Jamaica stjálstætt ríki eftir að hafa haft heimastjórn í 5 ár. Jamaica fékk sína eigin stjórnarskrá 1944, svo við eigum margt sameiginlegt þessar eyjaþjóðir, Íslendingar og Jamaicabúar! En aftur að fánanum:

Litirnir eru afar táknrænir, og Jamaicabúar kalla þá: "Ice, green and gold"

Svarti liturinn táknar þá sorg sem land og þjóð hafa borið í gegnum tíðina. Þegar Columbus kom hér 1494 bjuggu ca. 100.000 friðsamir Indjánar á eyjunni sem þá hét Xaymaca (land trjáa og vatna), en herskáir indjánar voru á mörkunum við að ná tökum á landinu. Spánverjar náðu yfirráðum og fóru misvel með land og fólk, Jamaica var centrum fyrir þrælasölu í Karabíska hafinu á 17 öldinni, sjóræningar notuðu eyjuna sem aðalmiðstöð, og nú er allavega sagt að hér sé aðaldreidingarstöð á ýmsum eiturlyfjum. Svo sorgin hefur verið stór hluti af sögu landsins; þar kemur svarti liturinn.

Græni liturinn er tákn vonarinnar um betri og bjartari framtíð fyrir land og þjóð og guli liturinn; "gold" er tákn um auðlegð landsins sem einnig á að gefa bjarta framtíð.

Rauða litnum er oft bætt við til að tákna þjóðarlitina annar staðar en í fánanum, sá litur táknar ást fólksins á landinu sínu. Það er áhrifamikið að sjá jamaicabúa berja sér á brjóst og segja: "I love Jamaica from the heart" VÁ!!!

Og svona í restina; ég er komin með aðra póstadressu en ég gaf upp um daginn, ég hef ekki brjóst í mér að fara að taka upp pósthólf þegr þau eru svona fá, ég get nefnilega notað pósthólfið sem Pihl hefur fengið. Svo að mín póstardessa er:

Svava Aradóttir
C/O E.Pihl & søn A.S
Mailbox Place # 3100
Half Moon P.O.
St. James
JAMAICA

Kannske fæ ég einhverntíman bréf!!! KNUS til ykkar allra

Það er hávaðarok í MO-Bay í dag! Fyrsti morguninn sem ég sat ekki úti með orkudrykkinn
(kl. 6.15!!!) og það hvein og söng í öllu. Verður líklega eitthvað þegar fellibylirnir fara að fara um! Hér er ekki hægt að loka alveg gluggum, það eru trérimlar fyrir gluggunum sem gægt er að halla svo það er alveg opið á milli þeirra, eða þeir alveg lóðréttir. Utan við gluggana er svo bara flugnanetið, ekkert gler. Þessir rimlar eru ekki alveg þéttir, svo það blæs heilmikið inn þótt rimlunum sé hallað eins og hægt er. Þetta er svosum í lagi, ekki er vindurinn svo kaldur, en það verður spennandi að sjá hvernig þetta er á regn- og fellibilatímanum!

Ég lét vindinn ekki aftra mér frá að fara í laugina og þar var bara bræla! Allskonar drasl hafði fokið í laugina, stórir og pattaralegir kakkalakkar, slatti af flugum af ýmsum stærðum og gerðum, auk allra laufblaðanna! En vegna vindsins var þetta allt í einu horni laugarinnar, þá var bara að synda í hinum endanum! Laugin er hreinsuð einu sinni í viku, hreinsunargæjarnir koma á morgun svo þetta er bara fín timing!

það er farið að styttast í dvöl Jónu hérna og hún ekki búin að fara á strönd ennþá! Það gegnur náttúrulega ekki, en ég er ekkert voða mikið strandljón, og nenni aldrei að liggja í sólbaði. Svo í morgun keyrði ég Jónu á ströndina þar sem hún bakar sig á meðan ég vinn hér heima, góð skipti fannst okkur báðum!

Lue elskar að láta taka af sér myndir og þá alltaf þegar hún er komin úr vinnufötunum! Hún minnir mig á ömmu í Miðkoti, gerir sig voða mikið til og segist alltaf vera að horfa á eitthvað ákveðið, alveg eins og amma gerði þegar verið var að taka af henni myndir! Í gær bað hún um mynd af sér með okkur Jónu, sem hér fylgir með, en svo vildi hún líka fá mynd af sér með okkur Sigfúsi. hann sat og vann og fannst þetta nú óttaleg vitlaysa, en lét sig hafa það og nú er Lue búin að fá útprentun af báðum myndunum. Hún hlakkar mikið til að sýna vinum sínum myndirnar segir hún!

Eins og þið sjáið á myndinni er ekki hægt að vera hérna án þess að brúnkast , og ég hef eins og ég sagði aldrei farið í sólbað! Lue er nefnilega alveg kolsvört, svo þið sjáið hvað við Jóna erum orðnar dökkar. Lífið hérna er bara eitt allshrerjar sólbað! Hafið góðan dag elskurnar/KNUS

Í gær bauð ég Jónu í forkost í klúbbhúsið á flotta golfvellinum hjá Rose Hall. Hún varð bara að fá að sjá þetta fallega umhverfi og útsýni. Ein af þessum gullfallegu jamaicastúlkum þjónaði okkur og spurði hvaðan við værum. Þegr hún heyrði að við vorum Íslandingar ljómaði hún upp, hún hafði séð eitthvað um Ísland í sjónvarpinu. Er att að þig getið látið börnin ykkar liggja í vagni úti, líka þegar þið farið inn í búð? spurði hún og var greinilega afar vantrúuð. Henni fannst þetta svo stórkostlegt, þetta mundi maður aldrei geta gert hérna sagði hún, einhver mundi vera búin að taka barnið áður en maður veit af, sagði hún. Hugsið ykkur bara, en þetta skýrir að maður sér aldrei barnavagn hérna. Ég var búin að velta þessu fyrir mér, konurnar halda á börnunum þangað til þau geta gengið sjálf. Og halda þeim þétt að sér.

Ég er búin að sjá að Lue er sápufíkill! Það eru farnir fleiri lítrar af gólfsápu þessar vikur, ég verð að fara að skammta sápun! Það kemur svo góð lygt segir hún og hellir hálfum brúsa á gólfið, sem er komið með þykka sápuhúð!
Lue snertir ekkert hjá mér, er alveg OK að fara út og skilja hana eftir með hús og allt sem í því er. En gólfsápuna verð ég að fara að læsa inni!!! Í ag verður farið í leiðangur til að finna klippikonu handa Jónu og flugnanet handa mér! Hafið góðan dag, KNUS

I går kæmpede jeg en mutter kamp ved at få weekend nyhederne ind på Blog-siden. Jeg skrev en masse, indsatte billeder og det hele, men når jeg skulle til at ”publicere” det; forsvandt herligheden ud i det blå, ikke et ord kunne man se! Hold da ferie, hvad sker det? tænkte jeg. Er det hele ved at gå i stykke? Har jeg overbelastet Internettet? Har mine beskyttelsesengle grebet ind til at forebygge at jeg skriver for meget dumt? Eller…. Er dette besked fra mine danske venner at nu må det være nok islandsk!!!! Nu skal der blive lidt dansk også!!

I hvert fald vil jeg se om det er årsagen, og skrive på dansk denne gang!




I lørdags holdt vi en reception for 60 personer her hjemme på Taylor Road. Anledningen var, at Pihl var ved at åbne en kontor i Montego Bay og det skulle fejres på en god måde mente vi! Og selvfølgelig også at Jóna var på besøg! Unge og gamle, høje og lave, sorte og hvide; alle samledes her i min have til fest og farve, og det blev en rigtig spændende og vellykket dag.

De som kender mig ved, at jeg elsker at holde fester, men denne gang blev det anderledes end det plejer, jeg skulle ikke lave noget som helst. Jeg fik hotel Holiday Inn til at sørge for det hele, og jeg mener det hele!
Ikke nok med at de kom med lækker mat, vin, øl og vand; de stillede op men bord, bordpyntning, glas og bestik, samt med en flok tjenere og kokke!

Jóna og jeg sad og bed negle og forsøgte at se cool ud, men I kan tro at det var en underlig fornemmelse, jeg skulle simpelthen intet lave selv! Kokken mødte op med al maden, placerede sig under en af palmerne og lige pludselig var der opstillet bar ved siden af vores veranda! Tjenerne gik smilende og grinende rundt med dejlig fingermad, og bartenderen som sagde at han var jamaicaner ”from the heart” serverede afkølet øl og rom!! De kom aldrig ind i huset, alt foregik ude i haven og lige pludselig var alt væk, også de snavsede glas!! Sikke nogen luksus!

Ja, det er ikke problem at holde gardenparty på Jamaica, man får det hele serveret og ikke behøver man være urolig over vejret! Passende mængde sol og passende mængde blæst!!

Nogle af naboerne kom forbi, med velkomst til nabolaget fik vi blomster og vin, samt et tilbud om at følge med til kirken en dag!! De tror sikkert at jeg er meget troende, jeg går jo altid med mit kors om halsen og biskoppen i Montego Bay var en af gæsterne!! Men jeg tager gerne med til kirke, det bliver sikkert en oplevelse.

Søndagen brugte vi til at lege turister, vi besøgte Ocho Rios (betyder 8 floder) og så på det berømte vandfald der man kan klatre op ca. 200 m. Det så halvfarligt ud, men når både børn og tykke amerikanske turister kan, så må jeg også tænkte jeg ! Jeg glæder mig til at tage mit barnebarn Brynjar med der op, han vil elske det!

Vi kom også forbi Discovery Bay, der Colombus sejlede ind i 1494. Der stod en gammel, tandløs, blomsterpyntet mand og spillede guitar og sang Bob Marley melodier! Efter spisning under en af vandfaldene, ville vi forsøge finde et restaurant vi har fået anbefalet, det skulle være så hyggeligt fik vi at vide. Vi fandt stedet og det var ikke en gang løgn; et utroligt sted var det, omgivelser og miljø var fyldt af hygge, romantik og afslapning! Til og med kunne hundene fornemme det, de hang som teenagere i en trappe og slappede af! Gåsen gik stille frem og til bage, de behøver (stadigvæk!) ikke tænke på fugleinfluensen på Jamaica! Kort sagt, et sted man skal besøge igen! Pas godt på hinanden mine kære, KNUS

Þetta er gjörsamlega óþolandi! Var búin að skrifa slíkar fréttirnar af helginni, með myndum og allers, en svo bara hvarf þetta eitthvað út í bláinn! Sorry, reyni aftur seinna nú ætla ég sko í laugina!! KNUS

Ég var farin að hafa stórar áhyggjur af henni Pöllu, hún hafði ekki látið sjá sig í nærri viku. Hvað er í gangi Palla, sagði ég út í forstofunni á hverjum degi, en allt kom fyrir ekki; Palla lét ekki á sér kræla. Mér til mikils léttis fór hún á stúfana í gær, bara inni hjá sér, hún virtist í góðu ástandi, svolítið hægari en venjulega, en samt! Hver getur ástæðan verið? var Palla búin að vera lasin? hafði hún brugðið sér af bæ? eða.. er hún feimin við gesti? Síðan Jóna kom hefur hún ekki sést, svo það er líklega skýringin; Palla er feimin!!!


Hann var ekki feiminn froskurinn sem sat og filosoferaði fyrir utan dyrnar hjá mér í gær. Hann hlýtur að vera bæði sjón- og heyrnarlaus, því hann haggaðist ekki þrátt fyrir að ég væri komin ofaní hann með myndavélina! Fyrst þegar annar froskur birtist (stelpufroskur?) hoppaði hann út í buskann, í orðsins fyllstu merkingu!
Það er með þessa mynd eins og af kolibrifuglinum um daginn, erfitt að átta sig á stærðinni, en lappirnar á honum hefðu nægt í forrétt fyrir allavega einn, ef ekki tvo!
Á morgun verður heljarins húllumhæ hér á Taylor Road 1080, í tengslum við formlega opnun skrifstofu Pihl í MOBay, höfum við Sigfús móttöku hér heim fyrir fjölda manns, það koma milli 50 og 60 manns í léttar veitingar. Ég ætlaði mér sko ekki að útbúa þær sjálf og hafði því samband við hótel hérna og jú, jú! Þeir skyldu sjá um þetta allt, veitingar og mannskap með. En rólegheitin í þeim eru alveg að fara með mig, veislan er eftir rúman sólarhring og enn veit ég ekkert hvað á að vera, hverjir sjá um það og hvernig þeir ætla að koma þessu fyrir hér heima! En sjálfsagt verður þetta allt í lagi, allt virðist ganga upp hjá fólkinu hérn á endanum. Svo það er bara að segja; "yha man" og setja smá raggie músik á fóninn!
Hafið góða helgi /KNUS

Við Jóna fórum í bankann í gær, Jóna ætlaði að skipta fáeinum USA dollurum í Jm.dollara. Héldum að þetta væri bara smámál, en þetta sýndi sig vera heilmikið projekt! Greinilegt að peningamál eru alvarlegur hlutur á Jamaica, vopnaðir verðir stóðu utandyra og innan, og allir voru voða alvarlegir. Jóna stóð lengi í biðröðinni og ég sat og beið. Vörðurinn kom til mín og spurði af hverju ég sæti þarna, og Jóna þurfti að skrifa hvar hún byggi hér og kvitta fyrir aurana í mörgum eintökum! Hressari voru konurnar á pósthúsinu sem við fundum þrna skammt frá. Þær skellihlóu þegar ég spurði um pósthólf og sögðu: "kannske eftir hálfan mánuð"!! En þarna kom í ljós að ég get fengið sendan póst, þá er hann bara geymdur á pósthúsinu þangað til ég sæki hann. Og mér sýnist að það sé bara allt í lagi, hlægjandi konurnar voru á bak við rammgerðann glervegg og ég sá hauga af bréfum og pósti í hillum og hólfum. Allavega fékk ég adressu sem verður þá mín póstadressa:
Svava Aradóttir
# 3 Appt, Plot # 1080 Taylor Road
Ironshore
Half Moon P.o.
ST. James
Jamaica W.I
Engin smá adressa!! En við búum á Taylor Road 1080, í húsi nr. 3, hverfið heitir Ironshore, í sýslunni ST. James, og svo er það pósthúsið sem passar póstinn ! Spennandi að vita hvort þetta virkar! Við vorum orðnar þyrstar og svangar eftir þetta allt og settumst niður á útiveitingastað. Við vorum varla sestar þegr þjóninn kom til mín og var afskaplega upptekinn af öllum moskítóbitunum á fótunum á mér. Sannast sagna eru ekki margir fletir óbitnir á mér og eins og þeir sem til þekkja vita, þá fæ ég ekki bit eins og flest fólk, ég hreinlega er étin! En þjóninn var áhyggjufullur yfir þessu og áður en ég vissi af sat hann á fjórum fótum fyrir framan mig með aloveraplöntu í höndunum, bretti upp buksnaskálmunum mínum og smurði fæturnar á mér með safanum úr plöntunni. Þegar ég fór fékk ég nokkra aloverastafi méð mér og varð að lofa að smyrja mig daglega með safanum. Haldiði að maður fengi svona þjónustu á veitingahúsum á Íslandi eða í Danmörku?!!

Jóna fór með mér í bæinn í gær, ég á enn eftir að finna ýmislegt fyrir heimilið okkar hérna í MoBay. Mörgum klukkutímum seinna komum við heim með rúmteppióg lampa í gestaherbergið, 2 stóla og 2 standlampa. Bara kaupin á standlömpunum tók 2 klukkutíma, fólkið hérna er svo svakalega rólegt í tíðinni! Lampann í gestaherbergið keyptum við í apótekinu, en þeir áttu enga peru sem passaði, svo einn af starfsfólkinu var sendur í aðra búð til að kaupa peru og við Jóna biðum bara á meðan!

Það þýðir ekkert að vera að flýta sér hér, allt hefur sinn tíma og fólkið tekur sér bara þann tíma. Ég stilli mig svo bara inn á þetta og er orðin alveg svakalega afslöppuð!
Eitt af því sem við Jóna keyptum í gær voru 2 spábollar! maður getur jú ekki búið í spábollalausu heimili eins og þið getið ímyndað ykkur! Kl. 7 í morgun vorum við búnar að hvolfa og biðum spenntar eftir að sjá hvað kæmi fram. Það var verið að hreinsa sundlaugina svvo við komumst ekki í hana strax, Jóna fór í sólbað og ég að lesa. Lue mætti á svæðið kl. 8.00 og áður en ég vissi af, var hún búin að vaska allt upp, inkl. spábollana sem voru á hvolfi á borðinu úti á veranda! Svo nú er búið að skrúbba allan spádóm út! Hafið góðan dag elskurnar!

Ef einhver heldur að ég hafi það ekki gott í Mo-Bay, þá vil ég hér með eyða öllum vafa; mér líður alveg svakalega vel hérna! Eftir morgundjúsið sem er algjör orkudrykkur, er bara að tölta þessa 50 metra og skella sér í laugina sem er alveg passlega heit, synda smávegis og láta svo sólina sem er nýkomin upp, baka sig í smátíma. Eftir þetta morgunritual hefst vinnudagurinn hjá mér og klukkan u.þ.b. 8.00 er ég sest við, full af orku. Lue býr um rúmin og færir mér kaffi eftir þörfum.
Hef ég það gott? Hvað finnst ykkur?!!!
Það þurfti reyndar Jónu til svo ég færi að nota sundlaugina. Hún var ekki lengi að koma mér upp á bragðið og svo mikið er víst; sundlaugin verður mikið notuð hér eftir, allavega af okkur! En það er greinilega ekki mikill áhugi á sundi hjá öðrum hér í hverfinu, ég hef aldrei séð neinn fara í sund þennan tíma sem ég hef búið hérna.

Svona pössum við nú upp á gestina okkar hérna á Taylor Road! Oft á sólarhring ganga þessir stórmyndarlegu vagtmenn um svæðið, og svo skrítið sem það nú er; að deginum til ganga þeir með þennan svakalega riffil, eða hvað þetta nú er. Þegar fer að dimma er enga byssu að sjá, kannske hafa þeir þá bara skambyssu í vasanum?
En allavega þá þekkja þeir okkur orðið mjög vel, við erum jú eina fólkið sem sitjum úti og erum alltaf með opið út á verandann. Þeir koma alltaf og spyrja hvort allt sé í lagi og hvort okkur líði vel. Voða notalegt og gefur góða tilfinningu að sjá þá, svo veit ég náttúrulega ekkert hvort þeir kunna að nota þessa byssu ef til kæmi! Í dag ætla ég að reyna að finna pósthús og vita hvort ég get fengið pósthólf hjá þeim. Í Mo-Bay er nefnilega ekki neitt sem heitir að bera út póst, það er óþekkt fyrirbæri! Mér skilst að á pósthúsum séu (kannske!) laus pósthólf sem maður getur leigt og fengið póst í, svo fer maður og sækir póstinn svona eftir þörfum. Ekki það að ég eigi von á svo mörgum bréfum, við notum jú Skype, e-mail og Blogg! En það væri gaman að hafa möguleikann! Líði ykkur öllum vel, KNUS

Jóna er mætt til MoBay! Ég gleymdi myndavélinni heima þegar við sóttum hana á völlinn í gærkvöldi. Anna systir hefði sko ekki gleymt henni, hún er alltaf með myndavélina handbæra á réttum tíma! Verð að læra þetta! En Jóna var eiturhress þegar hún kom, ekki að sjá á henni að hún væri að koma úr svona langri ferð! Hafði meira að segja orku afgangs fyrir rauðvínshygge á verandanum heima áður en farið var í rúmið. Hún kom færandi hendi; með Prince sígarettur, rúgbrauð og Gammel Dansk! Hér er hún komin með morgun-orkudrykkinn og svo var sundlaugin prófuð. Barry sýndi Jónu mikinn áhuga, kom og spurði hvort hún væri gift! Þegar ég svaraði neitandi spurði hann hvort hann gæti fengið hana! Það er eins og fyrri daginn, karlarnir dragast að henni Jónu hvar og hvenær sem er! Ég sagði Barry að hann hefði 10 daga til að sjarmera Jónu og svei mér ef hann hefur ekki verið óvenju mikið framan við okkar hús í dag!!

Um helgina tók ég eftir að mikið hafði gengið á matarbirgðir heimilisins og vissi að við Sigfús höfðum ekki getað náð að borða þetta allt. Böndin beinast að Lue, sem ég reyndar hef tekið eftir að er voða lystug. Hún borðar líklega fyrir vikuna á meðan hún er hér og tekur jafnvel með sér eitthvað heim. Ekki það að ég sjái eftir matnum ofaní hana, en þetta er ekki nógu sniðugt, ég veit aldrei hvað er til! Svo ég ákvað að hún fengi bara matarpening og geti svo ráðið hvað hún gerir með peninginn, kaupi mat eða spari upp. Ég er náttúrulega svo óvön að hafa fólk hjá mér heima að ég átta mig ekkert á að það þurfa að vera reglur um þetta og hún gengur auðvitað á lagið, er ekki vön að hafa frjálsan aðgang að þeim auðlindum sem okkur finnst sjálfsagt að hafa.
manneskjan er vön að drekka kranavatn við þorsta, og svo sporðrennir hún fleiri lítrum af djúsi og Pepsí á nokkrum dögum! Svo ekki sé talað um allt brauðið sem hún greinilega borðar með bestu lyst! Æi, greyið Lue, ég skil hana svosum vel, en hún var voða sátt við að fá matarpening. Er sjálfsagt heldur ekki vön að fá það þar sem hún hefur verið að vinna áður.

Nú er Jóna komin í sundlaugina aftur, ég er að vinna rapport til kennarans míns sem ætlar að leiðbeina mér yfir e-mailinn. Þvílíkt sem tæknin getur gert fyrir mann! KNUS til ykkar allra.

Kan mine sanser blive overstimulerede?
Det ville ikke forbavse mig, sådant jeg oplever!Det var i hvert fald lige for det var lige en aften jeg sad på verandaen. Det var et sådant fantastisk smukt vejr, helt stille var det, og selvfølgelig helt mørkt, temperaturen dette omkring 25 grader, og så var det fuldmåne. Det var simpelthen vidunderligt!!

Sigfús var gået tidligt i seng og jeg var kun sammen med mig selv at opleve dette fantasktike aften.

Månen legede i skyerne, og ikke hvilken skyer som helst, nej, skyerne var som smukt formet net over himlen, som måneskinnet lyste op og farvede i mange nuancer.
Raggee musikken fra næste hus og min egen musik indefra (jazz med Guitar Islancio) bladedes på en næsten surrealistisk måde, men alligevel passede det godt til situationen! Andre lyd var der ikke, jo man kunne høre hundene langt væk!
På grillduften kunne jeg fornemme at der var strandfest nogen steder, måske sammen med raggiemusikken?

Lige pludselig mærkte jeg nogen bevægelse, frem for mig så jeg en hvid skjorte og et set hvide tænder der smilte til mig, god aften ”mam” sagde tænderne venligt! Manden der var ejer af skjorte og tænder fald fuldstændig ind i mørket, der var kommet vagtmanden der går rundt på ejendommen. Vagtmændene kender os efter hånden, vi sidder som de eneste i boligkomplekset udenfor, hver aften!

Det er svært, næsten umuligt at beskrive denne oplevelse, bare jeg var en kunstner, så kunne jeg måske udtrykke oplevelsen bedre, men jeg håber at I har fået et lille billede af mine aftener her i MoBay!

I aften kommer min veninde Jóna til Montego Bay. Vi glæder os meget at modtage hende som vores første gæst på Taylor Road! Gæsteværeslet er (næsten!) færdigt, mangler endnu gardiner og andet til at gøre værelset mere hyggeligt, men det skal nok komme!
Mange KNUS til jer alle, og tak for alle jeres e-mail. Det er så dejligt at høre fra jer.

Ég var mikið búin að velta fyrir mér hvaða rönd þetta væri sem kom niður undan listanum í loftinu. Þetta var beint fyrir ofan skrifborðið hjá mér og þegar ég leit upp, svona til að hugsa eitthvað kreatívt, blasti þessi rönd alltaf við. "Einhver helvítis drullan" hugsaði ég og prófaði að fara með ryksuguna á þetta. Röndin minnkaði við það, en nokkrum dögum seinna var hún orðin jafnlöng aftur, svona ca. 10 cm. og lengdist með hverjum deginum. Í morgun var þetta farið að nálgast 20 cm. og ég sá að við svo búið mátti ekki standa. Sótti háan koll, klifraði upp og gerði enn eina óvænta uppgötvun: röndin sýndi sig vera bústaður (eða kannske úrgangur?) pínulítilla hvítra maðka sem iðuðu þarna í kring!! Lue lét sér fátt um finnast og sagði mér að nota vélin á þetta og þar átti hún við ryksuguna! Mér fannst nú eiturbaukurinn vera vænni kostur og þar var ekkert til sparað! Afhverju maðkarnir völdu sér þennan stað til búsetu er mér hulin ráðgáta.

Nú eru maðkarnir allavega farnir, en eftir stendur eitt vandamál: Á ég að vista þessa mynd undir möppunni "dýralíf", eða undir möppunni "Lífið heima"!!!

Hafið góðan og ma(ð)kalaust skemmtilegan dag!! KNUS

Ég er orðin svo morgunhress, held ég sé að breytast úr þeirri miklu B-manneskju sem ég alltaf hef verið, yfir í amk. A, ef ekki AA-manneskju! Auðvitað ekki AA-bindindismanneskju, en þessa sem vaknar svona svakalega snemma! En ég held reyndar að það sé undirmeðvitundin sem vejkur mig svo ég missi ekki af sólarupprásinni sem er engu lík hér um slóðir. Ég elska að vera komin út með nýpressað djúsið mitt áður en sólin kemur upp. Fyrst er algjörlega hljótt, einn og einn fugl sveimar hálfsofandi um, en annars er engin hreyfing. Svo læðist sólin yfir fjallstoppinn og þá er eins og við manninn mælt, allt fer í gang, fuglarnir syngja og hedast um loftin blá, skordýrin láta frá sér heyra og hundarnir byrja að gelta einshverstaðar í fjarska. Þetta er eins og að verða vitni að fæðingu heimsins, aftur og aftur. Getur maður óskað sér betri byrjun á nýjum degi?
En þessi morgunhressleiki minn gerir að verkum að ég fer fremur snemma að sofa!

Ég labbaði áðan út í búð sem er hér rétt hjá, tekur tæpar 10 mín. að ganga. Sigfús er á bílnum "norður í landi". En ég skildi fljótlega af hverju svona fáir hvítir menn eru á gangi, það er svo svakalega heitt að labba svona! Bílarnir eru með loftkælingu og það er loftkæling heima svo maður áttar sig ekki almennilega á hvað er í rauninni heitt! Ég mætti nokkrum innfæddum, sem allir heilsuð mér brosandi. Ísinn sem ég keypti var farinn að bráðna þegar ég kom heim, en annars gekk þetta auðvitað vel! Lue er búin að puða svo mikið síðustu daga svo ég ákvað að finna eitthvað þægilegt handa okkur í hádegismat og keypti litlar pizzur til að setja í örbylgjuofninn. Hún fylgdist spennt með, hafði aldrei smakkað svona áður. Þegar við vorum sestar með pizzu og salat, horfði hún alvarlega á mig og sagði: "ég ætla að læra að borða með hníf og gafli". Ég hafði ekki tekið eftir þessu fyrr, en aðfarir hennar með hnífapörin voru þannig að Bjarki sonarsonur minn hefði getað kennt henni mikið þrátt fyrir að hann sé bara 3 ára!
En hún sagðist eiga hníf heima, notar hann bara ekki!
Úrvalið í verslununum er að mörgu leyti skrítið, það eru hillur upp og hillur niður af alskyns bandarískum niðursuðuvörum, kornum og ávaxtasöfum, en svo er margt sem er hreinlega ekki til nema endrum og sinnum, og það eru oft nauðsynjavörur. Td. fórum við um allan bæjinn áður en við fundum skúringarmopp!Lue fannst skrítið að ég vildi hafa 2 skúringarmoppa, einn til að skúra með inni og hinn til að skúra með verandana! En hún lætur sig hafa það!
Hafið góðan dag/KNUS

Dýralífið heillar mig mikið, eins og þið hafið séð! Þetta er mynd af Kolibrifuglinum, sem er þjóðarfugl Jamiaca. Þetta er pínu-pínulítill fugl, sést kannske ekki alveg her því það er engin stærðarviðmiðun. En þetta kríli er eins og litli puttinn á mér, inkl. stél og goggur!! Ég komst svakalega nálægt honum með myndavélina þar sem hann sat á runna hérna fyrir utan hjá okkur. En svo allt í einu þeyttist hann af stað og litlu vængirnir hreyfast svo hratt að maður sér þá ekki! Fasinerandi dýr!

Lue hefur svitnað mikið síðustu dagana! Eftir fyrstu vikuna var ég búin að sjá svolítið hvernig hún vinnur og fann út úr að hér þyrfti stjórnunar við, svo ekki sé nú talað um fræðslu um almennan þrifnað og smit! Það kom í ljós að Lue vissi minna en ekkert um bakteriur og smitburð, hún er allt ekki óþrifaleg, en þetta er ögn fálmkennt hjá henni blessuninni! og svo veður hún úr einu í annað og allt er undirlagt! Nú vinnum við Sigfús bæði hérna heima þannig að einhverstaðar verður að vera ró! Sigfús hristir bara höfuðið og segir:"við getum ekki notað manneskjuna"!! En ég vil nú reyna, mér hefur oft tekist að kenna fólki að vinna skipulega og því ekki Lue lika?!! Þannig að byrjað var á að þrífa eldhúsið. Svei mér þá, það hefur ekki komið rök rýja þar við árunum saman! Þetta varð tveggja daga verk, ekki bara fyrir Lue því ég þurfti að vera með henni allan tímann og sýna henni og kenna. Henni blöskrar örugglega smámunasemin í mér , en þarna dugði sko ekki venjuleg bekkjarýja með sápu, nei, ónei! Skrúbbarnir spændust upp, það var skafið með hnífum og ýmsum bitjárnum og skrúbbað aftur. Og á endanum var eldhúsið þokkalega hreint. Lue leit á mig og sagði:"bjútifúlt"!!! Are you pleased, miss"?!! En ég held ekki að henni hafi fundist þetta svara kostnaði! ´

Nú er ég að reyna að kenna henni að vinna skipulega, klára eitt áður en hún andskotast í gang með eitthvað annað! "Yes, miss, yes miss" segir hún bara en ég er ekki alveg vissum að hún fatti þetta. Allavega var hún búin að rífa allt út út baðskápnum hjá okkur áðan, þrátt fyrir að ég hefði sagt henni að leggja áherslu á að þvo af hurðunum á ganginum uppi! Hún mætti brosandi út að eyrum í morgun og var varla komin inn úr dyrunum fyrr en hún dróg upp ræfilslegt myndaalbúm. Það hafði greinilega verið handfjatlað mikið og oft, en var skreytt með bleikum blómum á forsíðunni. "See miss, come miss" hún var rosalega spennt að sýna mér innihaldið! Það sýndi sig svo að þetta voru myndir frá brúðkaupinu hennar fyrir rúmum 6 árum síðan. Albúmið hékk varla saman og myndirnar voru farnar að fölna, en þó mátti vel sjá að hún hafði verið voða fín og sæt, hvít frá hvirfli til ilja og með hvít blóm í hárinu. Eiginmaðurinn, svona ljómandi myndarlegur og flottur gæi, var líka hvítklæddur. Hún strauk ákaft yfir myndirnar (skírir af hverju þetta er svona ílla farið!) og hló og hló! Eiginmaðurinn sem er mikið yngri en hún, vinnur svona af og til (!!) er búinn að vera í langan tíma í Kingston þar sem hann segist vera að leita sér að vinnu. Leu varð svolítið rauð í augunum þegar hún sagði þetta. Hvað ætli hann sé að bralla í Kingston skömmin a´tarna??

Með hjálp frá Sigrúnu kláru frænku minni á Íslandi, fann ég út úr að setja comment-möguleika á bloggið. Sigrún sýndi mér óendanlega þolinmæði á meðan hún leiðbeindi mér yfir Skype-et hvernig ég átti að gera! Takk Sigrún mín! Svo nú reikna ég með mörgum commentum!!

Hafið það gott, KNUS

Þessi mynd er nú aðallega sett inn til að sýna ykkur nýju garðmublurnar okkar! Auk Sigfúsar er á myndinni Jamaicabúi sem heimsótti okkur í gær, voða vinalegur kall sem á breska forfeður og er þessvegna fermur ljós yfirlitum. Þegar hann kom lá ég löðusveitt á eldhúsgólfinu og var að líma plast í skápana (þeir voru nú ekki mjög geðslegir!) Ég átti bágt með að skella ekki uppúr þegar hann birtist, hann er pínulítill (virkaði enn minni við hliðina á Sigfúsi!) með hitlersskegg, var með skrítna derhúfu og í þessum óhræsis kábój-stígvélum!! Voða krúttlegur! Hann þekkir Jamaica eins og lófan á sér og er hafsjór af fróðleik og góðum ábendingum og ráðleggingum. Þar að auki er hann með ýmiskonar ræktun heima hjá sér og bauð okkur að koma með ávexti og grænmeti til smökkunar. Gott að eiga hann að! En garðmublurnar eru mikið notaðar, kvölds, morgna og um miðjan dag!

Í eldhúsinu er risastór eldavél sem ég hef verið að æfa mig í að nota. Hellurnar eru gas, en okkur var sagt að ofninn gengi fyrir rafmagni. Það þótti okkur sennilegt, hef séð svoleiðis fyrirbæri í Danmörku. Svo átti að prófa ofninn, hann var svakalega hreinn, hefur sjálfsagt aldrei verið notaður. Hitastillirinn er upp á ammerísku, þe. ekki celsíus gráður, heldur fahrenheit gráður, nokkuð sem ég hef nú ekki oft notað! En ofninn setti ég á 400 gráður og beið spennt hvað gerðist. Góða stund skeði ekkert, en allt í einu gaus upp þessi svaka gaslykt og ofninn sjóðhitnaði "med det samme"!! "Andskotinn" voru mín fyrstu viðbrögð, ofninn er greinilega gasofn og ekki nóg með það, heldur líka óþéttur gasofn! En svo var nú eins og lyktin fjaraði út svo ég ákvað að þetta yrði bara að prófa, setti kartöflurnar inn og flýtti mér út á veranda. Þá væri meiri séns að sleppa ef allt springi í loft upp! En svo var þetta allt í lagi, ofninn virkar fínt og þetta endaði með rómantískum og velsmakkandi middegi hjá okkur Sigfúsi.

En ofninn sem mér fannst svo gullhreinn, er Lue búin að vera að skrúbba núna í klukkutíma! Ég ræddi nefnilega við hana í gær um hvernig ætti að þrífa þannig að það væri í alvöru hreint! Ekki bara að andskotast með sömu bekkjaríjuna út um allt!! Nú ætlar hún sko að taka mig á orðinu!!

Hallo mine danske venner! Håber I haft en god week-end på trods for den kalde vinter der plager Danmark i disse dage. Jeg kan godt forstå at nogle af jer gerne ville være hos mig i MoBay!
Historien om Palla krybespiser har vakt interesse, jeg har modtaget billeder af et muligt altenativ til type (tak Lilian!!) men nu skal al tvivl væk; her kommer et billede af mit husdyr, Palla er sandsynelig det på dansk hedder "geggo"?? Det er godt at have en sådan, så er der ikke nogle orme i nærheden, fordi de spiser Palla, der er ikke så mange kryb i nærheden, fordi Palla spiser dem!

Vi havde en travl week-end, i lørdag var det formelle gennembryd i vejopgaven hos Sigfús, vejministeren kom med stort optog fra Kingston, for at underskrive den endelige kontrakt. Sigfús var som en albino sammen med alle disse mørke mennesker! Alle mennesker her er meget venlige og imødekommende, jeg kom hjem med et flertal visitkort og tlf.nummer, hvis der vr noget jeg manglede hjælp til, så var det bare at ringe, sagde de!

Lørdagen gik med arrangementer omkring dette, vi afsluttede dagen med middag på en husbåd som er en af byens bedste resturant. Der plejer Sara Ferguson spise fik jeg at vide!! Kokken som overraskende manglede den venstre arm, har en svensk mor og var meget glad over at have nordiske gæster!

Der er faksikt ikke så mange resturanter her i byen, dette skyldes at de fleste turister bor på resorts-hoteller, men der er alt inkluderet i prisen, alt du kan drikke, spise og lave er tilstede der inde og koster ikke ekstra for gæsterne. Vi besøgte et sådant forleden, otrolig flot og behageligt. Dette er også grunden til at man ser ikke så mange hvide mennesker i byen, de er alle inde på sine resorts! Men de lærer helle ikke så meget om jamaicanerne som jeg gør!

Jeg er ved at bive vant til at have Leu omkring mig, det var lidt sært i starten at have en fremmed person i huset hele tiden! I dag er opgaven at lære hende det ene og det andre omkring bakterier og smitte! Og det bliver en opgave, tror jeg! KNUS til jer alle

Helgin hefur þotið áfram hér í Mo Bay, mikið aktívitet og skemmtilegt. Bitlaus helgi þangað til áðan þegar ég sat úti við að stytta apótekaragardínurnar, þá var eins og þær hefðu snögglega áttað sig á að þær hefðu ekki smakkað mig í 2 daga og réðust á mig í gegnum buksurnar meira að segja!! Þvílík græðgi segi ég nú bara! Annars var svo ljúft að sitja úti við nýju garðmublurnar sem við keyptum í dag.

En aðalefni helgarinnar var formleg undirskrift á samningnum um verkið sem Sigfús er að sparka í gang; hérna er mynd af kallinum mínum þar sem hann situr við háborðið með ráðherranum og fylgdarliði og skrifar undir. Hann var eins og albinói þarna á meðal þeirra, þeir eru margir svo svakalega dökkir. Ráðherran er þarna 3. frá Sigfúsi, 2. frá honum er bæjarstjórinn i Mo Bay.
Þetta var mikið húllumhæ, og reyndar ferlega skemmtilegt! Þegar verið var að halda ræður, var allta einhver að grípa fram í, kalla eitthvað, hlægja rosalega eða klappa! Mikið fjör! Minnti á myndir sem ég hef séð frá breska þinginu!!

Um kvöldið fórum við nokkur saman út að borða á húsbáts-veitingahús, spennandi staður þar sem opnuð er lúga í veitingasalnum ef einhver pantaði humar, og þar var dreginn upp sprelllifandi humar! Eins gott að vera ekki að ganga fram hjá rétt í því! Kokkurinn var einhentur, sænskur í móðurættina, en fæddur og uppalinn hérna. Þegar hann getur búið til svona rosalega góðan mað með einni hendi, hvað gæti hann ekki gert ef hann hefði báðar, datt mér nú í hug!

Og svo er það hún Palla pöddubani! Hún hefur haft hægt um sig um helgina, held hún sé komin með kærasta því ég sá gestaeðlu á ferli á efri hæðinni í gær. Palla fer ALDREI upp, hún veit hvað hún má hún Palla!! Gestaeðlan var minni en Palla, kannske er þetta hjá eðlum eins og býflugunum (sem enn og aftur eru að reyna hústöku hérna!), þ.e. að kvenkynið sé stærra en karlkynið? En allavega þá er þetta mynd af Pöllu, tekin í forstofunni þar sem hún að mestu heldur sig! Sjáið þessar sterklegu tásur hennar, ekkert smá!!

Látið ykkur líða vel, KNUS

Þá fer helgin að ganga í garð hér í MoBay sem og annarstaðar. Vinnutíminn er svakalegur hérna, ekki bara hjá innfæddum, heldur líka í fyrirtækinu sem Sigfús vinnur hjá, þar höfðu menn samið um að vinna 60 stunda vinnuviku! Og þeir gera það líka! Svo sunnudagurinn er eini frídagurinn á þeim bæ! En Lue vinnur "bara" 9 tíma á dag og hvorki laugardag eða sunnudag. Það vantaði jú bara! En nú er ég búin að tala svo mikið um hana Lue, að þið verðið bara að fá að sjá hana! "Ja man"!!! Má ég kynna ykkur fyrir miss Lue sem er afskaplega hreykin af að sjá sjálfa sig á tölvuskerminum hjá mér! Hún er reyndar farin að fá svo mikin áhuga á hvað ég er að gera á tölvunni, að hún er búin að sópa kontórinn þrisvar í dag! Bara til að geta fylgst með!

Nú er ég búin að fatta að setja myndir hérna inn, svo ég læt aðra fylgja með! (Nú verður bloggið örugglega fullt af myndum framvegis!) Þessi er úr garðinum, sundlaugið þarna í forgrunni og framundan er húsið mitt. Þetta eru svona ca. 50 metrar að skokka í sundlaugina. Að vísu verð ég að viðurkenna að ég er ekki búin að fara í hana enn, ætlaði núna einn daginn en þá flaut dauður froskur í henni! Undarlegt ekki satt? Ég vissi ekki að froskar gætu drukknað? Við Sigfús áttum langa diskussion um þetta og komumst að raun um að það væri líklega lítil spyrna í vatninu og ef froskur álpaðist þarna út í ætti hann sér ekki viðreysnar von!

Ég er orðin ansi sleip í að keyra hérna, vantar þó enn mikið á að ég hafi náð sömu færni í pottholunum og Sigfús hefur! Keyrslan er rosaleg á öllum og það þýðir ekkert að vera með einhverja tillitssemi, bara að láta vaða. Þó finnst mér ennþá undarlegt að keyra vinstra megin, en svo er líka svo svakalega mikið að sjá meðfram veginum að það er erfitt að horfa ekki svona útundan sér! Fólk gengur hér alveg út á veginum, það eru nátturulega engar gagnstéttir, en svo eru margir bara á tásunum og þá er malbikið betra en grjótið utanvegar að tipla á. En þetta er stórhættulegt, sérstaklega þegar fer að dimma og vegirnir eru lítið sem ekkert upplístir. Þarna gengur kolsvart fólkið, í kolsvartamyrkri út á veginum og hér hefur greinilega enginn heyrt um endurskynsmerki. Kannske væri bissness í því? Bara svona hugmynd ef einhver vill fara í þannig bissness!!!

Ari sonur minn er að skipta um vinnu, farið inn á http://www.interseafood.com/ifx/?action=set_lang&lang=IS og sjáið hvað hann er fallegur hann Ari minn!
Hafið góða helgi, KNUS til ykkar allra

Ég passaði upp á að vera búin að borða morgunmat þegr Leu kom í morgun. Það var gaman að prófa saltfiskinn í gær, en ég vil nú heldur fá eitthvað annað svona "til daglig"!! Eitt af því fyrsta sem ég keypti hér í MoBay var stór og mikil djúspressuvél og hún hefur verið í daglegri notkun. Það er varla hægt að hugsa sér hollari byrjun á deginum en þetta konsentreraða, ferska djús sem ég pressa annaðhvort úr appelsínum, bönunum, papaja, mangó, eplum, perum, ananas, vinberjum eða melónu, ekki öllu í einu náttúrulega en því sem er til hverju sinni. ÞETTA ER SVO GOTT!! Appelsínurnar kaupi ég hérna við veginn, allt mögulegt er selt meðfram veginum, ávextir og grænmeti, fiskur, vatnsflöskur, dagblöð, koddar (rosalega skrautlegir!) hjólkoppar o. fl. o.fl.! Appelsínurnar eru eitt af þessu ódýra hérna, ég kaupi rúmlega hálfa kartöflupokastærð af appelsínum fyrir 150 jamaica dollar, það er ca. sama og 150 ísl.kr. Þær eru ferlega ljótar, en góðar! Hér er mikil appelsínurækt, við sáum fleiri ferkm. af appelsínutrjám þegr við keyrðum hér rétt út fyrir bæinn á dögunum. Og öll þakin appelsínum!
Enn ein "vegaverslunin" er körfugerðin hans Vincent Andersen! Vincent er algjör listamaður, býr til körfur af öllum stærðum og gerðum, hver annari fallegri. Hann varð voða glaður þegar ég hrósaði handverkinu og sótti tvö skjöl þar sem stóð að hann hafði fengið viðurkenningar fyrir körfurnar sínar. Ég keypti nokkrar af honum og lofaði að koma aftur og kaupa meira! Hann sagðist geta búið til allar þær körfur sem ég vildi og þyrfti. Prófa þetta örugglega seinna. Ef Vincent væri annarstaðar í heiminum væri hann örugglega þekktur og ríkur listamaður og þyrfti ekki að standa við veginn með lisataverkin sín.

Leu spurði mig í dag hvar í Ameríku Ísland væri! Eftir smástund ´fann ég út úr að hún hefur aldrei komið út fyrir Jamaica, og eina landið sem hún þekkti var USA. Ég nefndi mörg lönd, en hún hristi bara hausinn; "ne-man" sagði hún, þangað til ég nefndi Kanada; þá ljómaði hún upp, það hafði hún heyrt áður! Ég sýndi henni inn á Google Earth á tölvunni, hvar Ísland var, hvar Danmörk var og hvar Ástralía var. Hún setti upp gleraugun sín og horfði alvarlega á þetta alltsaman, en ég held ekki að hún hafi áttað sig á hvað þetta var. En á eftir faðmaði hún mig og sagði; "ég hlakka til að ferðast með þér um heiminn" ÚPS!

Sigfús hefur í ýmsu að snúast, ma. er verið að skipuleggja formlega byrjun á veginum sem á að liggja hérna í gegnum MoBay. Það eru kosningar eftir eitt ár, og hér eins og annarstaðar reyna menn og konur að safna atkvæðum út á allt sem hugsast getur. Ráðherrann yfir framkvæmdum kemur frá Kingston með fríðu föruneyti og klifrar upp í vélskóflu og tekur skóflustunguna. Sigfús á að halda ræðu og ég á víst að vera með í þessu! Fyrsta tilefnið til að klæða sig uppá! Sagði við Sigfús að hann yrði nú að láta klippa sig fyrir tilefnið, hann er orðinn eins og villimaður!

Mér líst ekkert á hendina á Lue, það er nú ekki sniðugt að vera bitin af hundi! Vonandi var hann ekki með hundaæði! En hún sópar og sópar, man núna hvað mikið er sópað á þeim hótelum sem ég hef verið á í svokölluðum sólarlöndum, þar voru konurnar alltaf að sópa! Ryksugan stendur bara út í horni! Hafið góðan dag! KNUS

Nej hvor jeg har dog forsømt mine danske venner her "on the blog"!! Undskyld mine kære venner, selvfølgelig skal der også skrives på dansk! Jeg vil bruge lejligheden også at sige undskyld for at jeg ikke har skrivet til jer på e-mail, jeg har bare haft SÅ travlt!!! Ha, ha! Lidt anderledes travlt en jeg plejer, altså travlt med andre ting! Jeg har bl.a. været en del optaget af det llle dyr der bor her i min entre, kan ikke lige huske hvad den hedder på dansk, den har 4 kraftige ben og en lang hale, øjne der næsten ligger udenpå huvedet (jeg er sikker på at den kan bevæge det ene ad gangen!) kan være grøn eller brun, bevæger sig ekstremt hurtigt og så spiser den fluver og masse af dem! Siger dette noget?! Men alligevel bor denne "dame" her i min entre, hviklet jeg er meget tilfreds med, da de Jamaicanske fluver er lige så glade for mig som alle andre fluver jeg har mødt i gennem mit rejseliv. Jeg har døbt "damen" Palla pöddubani, som betyder simpelthen Palla krypedræber!!! For det meste er Palle hjemme hos sig selv, men ind i mellem visiterer hun lejligheden. Så står hun lige pludselig i køkkenet eller i dagligstuen, musestille og glor på mig med det ene eller det andre øjne. Hvis jeg så meget som bevæger et lillefinger er hun hoppet i vej, og ikke en chance at se hvorhen! Mærkelig dame, Palla!

Andre ting har jeg selvfølgelig beskæftiget mig med, jeg står jo ikke bare i køkkenet og venter på at Palla kommer forbi! Jamaica er et meget spændende land, smukt og meget forskellig natur. Vi tog en dagstur til Negril i weekenden, Negril er by der ligger på sud/vest hjørnet af Jamaica. Negril er næststørste turiststedet i Jamaica, der er faktisk intet andet end hotel og resorts, samt strænder der ikke er til at beskrive! Det var interessant at se hvor anderledes by den er i forhold til Montego Bay, som jeg kan for den delen meget vedre lide! Her har vi det rigtige folk, altså Jamaicaboene og Rastafariane med sit kæmpehår og farverige huver! Negril er mest kendt for sit frikostige brug af marjuana og sexorgierne på 60 tallet! Nu var der bare tykke amerikaner som gik rundt på denne ene gade vi fandt!

Sigfús havde fundet et dejligt hus til os som vi lejer uden møbler og alt andet. Da vi intet tog med os (jeg fik at vide at man ville leje et møbleret bolig!) skal der skaffes alt. Og jeg mener alt! Det er vi så smått i gang med, men som jeg tror jeg sagde i mit førre skriv, er der ikke bare lige sådan der at finde det man vil have. Jamaica er ikke et rigt land, der findes ikke alt vi mener er en selvfølge at have, men så må man vare gøre godt ud af det og bruge det som findes. Det har resulteret i at vores hjem bliver med nogen helt ny stil, lidt at hvert, efter hånden som man finder frem til tingene! Men apoteket er en kæpe ressource, der kan man finde det mest otrolige! jeg elsker apoteket her i MoBay!

jeg må indrømme at jeg blev glad når jeg fik internet forbindelsen her hjemme. Nettet på Sigfús´es kontor hvade været nede nogle dage, så jeg kunne ikke bruge det, man er blevet så afhængig af at være i kontakt med omverden!

Oplevelserne er mange, hver dag sker der noget overraskende. jeg har fået ansat hushjælp, det er Leu, en lokal kvinde der fik godt omtale fra en hun har arbejdet for. Faktisk det bedste omtale man kan få i denne brance: "Leu stjæler ikke"! Og det er godt at vide, for der er selvfølgelig mange muligheder for at komme af sted med noget herfra! Lue virker som et dejligt menneske, hun sagde til mig den første dag : jeg er ikke dum, men min hjerne er ikke så god". Der mente hun at hun kun har gået nogle år i skole, kan næsten ikke læse eller skrive, men arbejde kan hun, det kan jeg love for! og så er hun en framragende kok! Jeg vil gerne lære mig så meget som muligt om land og folk, og Leu er meget villig at oplære mig! Vi tog til suåermarkedet i går for at handle, og Leu bestemmde fuldstændig hvad vi købte for jeg kendte ikke meget af det der log på hylderne! Hjemme igen lavede hun en god frokost til os, en lokal fisk og grønsager! Lue er glad for at stå i køkkenet, hun vasker og fejer, hun er faktisk i gang hele tiden. I dag begyndte hun i køkkenet med et samme, jeg sat ved computeren (faktisk ved at forberede min første norske demenskursus) kunne godt høre at det var gang i en er ude, og kl. 9.00 kom Leu ind til mig og sagde at nu var der morgenmat! Jeg havde faktisk spist morgenmad, men det var kl. 6.00 så jeg tænkte jeg kunne da godt få en kop kaffe. Bordet var dækket med... kokt klippfisk og kokt "aki" en jamaicansk grøntsag, tilbehøret var kokte bananer og "jam" en mellemting mellem kartofel og kolrabi! Det var Leu´s morgenmat, en jamiacansk spesialitet!
Ikke lige det man er vant til at spise til mogenmat, men det smakte rigtig godt!

jeg er heller ikke vant til at være "husbestyrer" på denne måde, Leu havde aldrig set en stovsuger, jeg har aldrig set det hun asker gulvet med. Så vi har begge to mange ting at lære os!

På lørdag er det en stor dag her i MoBay, trafikministeren kommer for formelt at starte vejarbejdet som Sigfús styrer. Vi har lige havt besøg af PR manden som styrer begivenheden, det skal planlægges!

Jeg har oprettet en lille kontor i vores hus, her sidder jeg og læser projektstyring og planlægger demenskurser. Vejret er fantastisk, stadigvæk vinter, så varmen er meget behagelig, ca. 25 grader hver dag! SKØNT!

Så I hører at jeg har det godt, hvis der ikke var alle disse flyúver der er ved at spise op mig, så ville dette være en paradis!

I kan sende email på min sædvanlige adresse: svava@nordic-lights.dk jeg sender fra den jamaicanske server som ikke går at bruge til "besvar"
Pas godt på jer, der kommer nogle billeder når jeg har fundet ud af digitalcamerat!
KNUS/Svava

Þá er ég búin að prófa að fá saltfisk í morgunmat! Þegar Lue kom í morgun, hófst hún þegar handa í eldhúsinu, mikil og góð matarlykt barst inn á kontórinn til mín; hvað er í gangi? Klukkan var bara 8.30!! Í gegnum gluggann sem er fram á ganginn sá ég hvar hún ábúðarmikil var á fullu með alls kyns mat, og kl. 9.00 var húið að leggja á borð og okkur Sigfúsi var sagt að koma; nú væri morgunmaturinn tilbúin! Við vórum reyndar bæði búin að borða morgunmat, en það var kl. 6.00 svo þetta var allt í lagi! Á borðum var þjóðarréttur Jamaica; soðinn saltfiskur og "akí" og með þessu bar hún fram soðna banana og "jam"!! Velbekomme! Þetta var mjög gott á bragðið, Lue er góður kokkuróg óhrædd að nota allskyns krydd og chili. "Aki" er þetta sem hún færði mér í gær, einhverskonar grænmeti, gult og ér eins og litlir heilar í laginu! Jammið er rosalega stór rótarávöxtur, bragðið er einhverstaðar á milli kartöfu og rófu! Með þessu drukkum við svo kaffi!! Ferlega fyndið að borða svona morgunmat!

Gestarúmmið kom í gær, svo nú er allt að verða tilbúið til að taka á móti fyrsta gestinum; henni Jónu sem kemur eftir tæpan hálfan mánuð. Það verður gaman að fá hana í heimsókn, hlakka til að sjá hana! Það er sumsé gestaherbergi á Taylor Road, meira að segja með fataherbergi og baði!! Verið velkomin!!

Nú held ég að ég sé búin að finna út úr þessu með bloggið! Ég verð greinilega að "opdatere" þegar ég er búin að skrifa! Nå, ég læri þetta sjálfsagt!
Það er svo margt að gerast að ég má til með að segja ykkur frá!! Guðmunda; ég á langt í land með að geta bara setið og hlustað á þú veist!! Lue er á fullu og mér tókst að fá hana til að nota ryksuguna! Stór áfangi! Gólfin glansa orðið, leyndarmálið það er að blanda ediki í sápuvatnið!

Palla pöddubani er farin að gera sig full heimakomna, er nú sest að inn í stofu, mér finnst þetta nú einum of, það er búið að gera svo fínt í blómabeðinu í forstofunni að mér finnst hún geti vel við unað þar. En henni líst vel á rauða sófann sem enn stendur hérna, nú hangir hún utan á honum. En ég vil ekki stugga við henni, hún étur nefnilega allar flugur sem hún kemst í tæri við.

Það verður að finna jafnvægið í þessu öllu, þegar Lue sá að ég reykti bað hún um sígarettu sem hún auðvitað fékk. Það má engin vita að hún reykir, maðurinn hennar verður vitlaus sagði hún, ef hann kemst að því. Nå, en eftir smástund bað hún um aðra sígarettu, og nú verð ég að finna jafnvægið í þessu. Svo ég ákvað að gefa henni pakka svo hún þurfi ekki alltaf að biðja um sígarettu, en kannske reykir hún þá bara stanslaust? Veit það ekki enn, kemur bara í ljós!´

Tómu flöskurnar úti á þvottaveranda vöktu líka athygli hennar; hvort ég ætlaði að henda þeim? Nei, það ætla ég ekki, en Barry hefur hingað til fengið allar tómu flöskurnar! Jafnvægi aftur! En Lue er að safna fyrir veislu sem hún ætlar að halda 29. desember!!! Þá á hún 6 ára brúðkaupsafmæli og ætlar að gera eitthvað úr því. Barry er ekki giftur, ekkert brúðkaupsafmæli þar á döfinni, ERGO; Lue þarf meira á flöskunum að halda!

Mér finnst nú taka alltof langan tíma að verða sýnileg á þessu bloggi! Tekur þetta virkilega fleiri daga að komast inn? Guðbjörg, er ég að gera einhverja vitleysu?!!
En ég hef allavega skrifað, hvernig sem það svo kemst fyrir augu annara!!
Eftir rúmlega viku búsetu í Mo Bay er ég farin að komast svolítið meira inn í aðstæður, líf og venjur. Verð ekki alltaf svona rosalega hissa í hvert skipti ém ég sé eitthvað eða heyri!
Er líka búin að koma smá lagi á umhverfi okkar Sigfúsar hérna á Taylor Road 1080. Húsgögnin koma - og fara aftur, hitt og þetta er komið í krúsir og kirnur í eldhúsi og víðar, blómin farin að taka við sér og svo er hún Lue byrjuð hjá mér! Nú skal ég segja ykkur frá henni. Lue er húshjálpin mín, lítil og grönn Jamaicakona með glimt í augum og fallegar fléttur í kolsvörtu hárinu. Lue ætlar að hjálpa mér- við allt það sem ég þarf hjálp við. Þar sem ég hef aldrei prófað svona lúksus áður, geri ég mér ekki alveg grein fyrir ennþá hvað þetta allt er og verður! En allavega verður byrjað á að þrífa allt vel og rækilega, skrúbba, skafa, skúra og pússa. Lue fær nóg að gera því hér er ekki hreint og þrifalegt, allavega ekki eftir mínum normum!
Reyndar verðum við að taka því rólega í byrjun, því hundur beit hana Lue í hægri hendina í gær. Mér líst nú ekkert alltof vel á hendina á henni, hún er stokkbólgin greyið. Hún færði mér eitthvað þegar hún kom í morgun, þetta er eitthvað matarkyns, skil ekki alveg hvað það er, en hún segir að þetta sé voða gott með sverðfiskin (eins og ég eigi það bara svona í ísskápnum!!) en líka gott með banönum segir hún! Verður spennandi að smakka.
Við þurfum nú að læra hver á aðra við Lue, en þetta lítur vel út ennþá! Þegar ég sýndi henni ryksuguna horfði hún hissa á hana og spurði hvað þetta væri! Hún hafði aldrei séð ryksugu áður, og hún hefur unnið við hreingerningar í 15 ár! Hún hefur enn ekki snert ryksuguna, notar bara sópinn.

Í gær fórum við Sigfús ásamt fleirum frá Pihl í dagsferð til Appelton, sem er þekktasta romverskmiðjan hérna á Jamaica. Löng leið eftir órtúlega vondum vegum, en afskaplega falleg náttúra. það er svo gróðursælt hérna allstaðar. Skemmtileg upplifun að sjá hvernig rom er búið til úr sykurreirnum sem vex út um allt. Í gamla daga voru asnar látnir snúa pressunni sem pressar safann úr sykurreirnum, og enn áður voru það manneskjur sem snéru pressunni. Ég prófaði að snúa pressunni og þaðvar heilmikið átak. Núna eru þetta vélar sem sjá um alla framleiðsluna. Jamaicabúar eru afar stoltir af þessari verksmiðju, sagt er að þetta sé heimsins besta rom, og ég held svei mér að það sé satt! allavega var allt gott sem við smökkuðum! Allir komu út með birgðir af rommi, líka við Sigfús! maður verður náttúrulega að koma sér upp rombar hérna heima!

Um e-mail sendingar og móttökur:
Þegar ég sendi e-mail héðan, sendi ég frá server sem heitir: sigfus.thoraresen@cwjamaica.com
Þetta er bara til að senda út, ég get ekki móttekið á þennan server. Þannig að: það þýðir ekkert að "repleyja" á mig, það verður alltaf að senda beint á svava@nordic-lights.dk þannig að ég geti móttekið póst til mín. Sorry, en svona er þetta allavega ennþá, kannske finnég eitthvað út úr öðru seinna.

Það er búið að vera í ýmsu að snúast á Taylor Road síðustu dagana´. Það er með ólíkindum hvað þarf að tengja margt! Nú síðast var það að fá símalínur í lag svo að ADSL-ið með tilheyrandi kössum geti farið af elshúsborðinu og inn á "the kontóris"! Inntaka síma þar inni var ekki á hentugum stað, en tengingarmaðurinn var ekki að velta sér upp úr vandamálum, hann tók fram borinn sinn sem var (og ég er ekki að grínast!) ca.30 cm. langur, boraði út í gegnum vegginn þar sem tenginginn var, leiddi símalínuna utan á húsið, svo boraði hann annað gat inn, hinumegin í herberginu og BINGÓ, símalínan var komin þangað sem við vildum hafa hana. Þarna slapp tengingarmaðurinn við að leggja línu framhjá tveim hornum og ég slapp við að flytja húsgögn! Ekki verið að flækja hlutina of mikið!

Við fengum sófasettið á dögunum, en þá sýndi sig að liturinn var allt annar en við höfðum pantað. Ekki það að sá litur hafi verið óskalitur, rósótt mjög, en ekki ljótt. Það sem kom var einlitt, rosalega rautt, svona glansandi svakarautt. Við reyndum að sætta okkur við þetta í tvo daga, en þetta er svo svakalegt! Fórum því aftur á stúfana og fundum annað sem verður sjálfsagt ágætt. Ekkert mál að skipta, þeir koma bara aftur á morgun!

Fórum í gær í bíltúr í næsta bæ sem heitir Negril og er á suð-vestur horni eyjarinnar. Negril er mikill ferðamannabær, má heita að bærinn sé ekkert annað en Hótel og Resorts. Strendurnar rosalega flottar, en okkur fannst bærinn sem slíkur ekki spennandi. MoBay er miklu skemmtilegri bær á allan hátt. En það var gaman að keyra þessa leið, það er svo fallegt hérna, afskaplega gróðursælt, fjölbreyttur gróður og landslag. Einhver byggð nálast alla leiðina og ekki óru nú allt merkilegar byggingar. Mér fannst átakanlegt að sjá hreysin og skúrana sem fólkið býr í, það eru svo margir fátækir. En það var sama hversu ómerkileg húsakynnin voru, allstaðar voru þvottasnúrur og á flestum þeirra hékk þvottur. Fólk er afar hreinlegt og snyrtilegt með sjálft sig, og sjálfsagt líka með umhverfi sitt. Barry fer td. í lok vinnudagsins með garðslöngu undir bananatréið sem ér hér í einu horni garðsins, og þar sturtar hann sig og kemur svona hreinn og strokinn undan trénu!

Í dag fór ég með Barry í bæjinn! Þegar ég keyrði frá húsinu asnaðist ég til að segja honum að ég væri óvön að keyra í vinstri umferð og Barry varð skíthræddur! Ég get svarið að hann fölnaði! Þessi kolsvarti maður varið allt í einu ekki eins svartur lengur! Ég hélt við ætluðum bara í blómabúðina hérna á næsta horni, en það sýndi sig að Barry gartner þekkti auðvitað alvöru bómamarkað sem er niður undir miðbæ. Við vorum komin skamman spöl þegar við erum stoppuð af löggunni! Dæmigert; fyrsta skiptið sem ég er ein úti að keyra og auðvitað hafði ég gleymt að hafa nýja danska ökuskýrteinið með mér! Löggan vildi fá að sjá skráningarskýrteinið af bílnum, ég lét á engu bera og bað í hljóði til Guðs að helv. pappírarnir væru í bílnum! og það voru þeir sem betur fór, og löggan tók mig trúanlega um að ég væri með bílpróf! Barry sat hljóður á meðan á þessu stóð, en bað mig svo endilega að muna eftir skýrteininu næst! Við komumst svo klakklaust á bómamarkaðinn, og Barry var voða ábúðarmikill þegar hann fór að díla við blómamanninn sem reyndi að selja okkur eitthvað sem ég vissi ekkert hvað var, en Barry sagði bara aftur og aftur; "I want durt, I want durt" sem ég þýddi í huganum: Ég vil fá skít, ég vil fá skít"!!! Barry valdi af kostgæfni úr plöntunum, þær voru nú ekki allar lífvanlegar verð ég að segja. En heim komum við með fullan bíl af blómum sem Barry ætlar svo að gróðursetja á eftir.

Við keyptum sjónvarp á dögunum sem enginn tími hefur verið til að tengja. Allt í einu birtust tveir ungir menn sem við héldum að ættu að skoða aðstæður. Hér eru sjónvarps-loftnetskaplar út um allt, meira að segja á klósettunum! Fólkið sem bjó hér síðast hefur verið sjónvarpssjúklingar í meira lagi! En svo var enginn kapall þar sem við ætlum að hafa tækið. Drengirnir tveir voru rosalega rólyndislegir, hálf syndandi fannst mér, á einhverju? Þeir hófust þegar handa við að tengja enn einn kapalinn inn í húsið og yrtu ekki á mig á meðan. Þegar því var lokið bað ég þá að fjarlægja hina kaplana, sem þeir gerðu með því að rykkja kölunum út úr festingunum og fór slatti af málningu með! Þeir ypptu bara öxlum en vildu svo endilega tengja sjónvarpið. Gjarna sagði ég, er að verða búin að fá nóg af öllum þessum nýju tækjum. Þá allt í einu pyr annar þeirra: Ertu kristin? Ég varð nú half knumsa en svaraði"já, en þú"? Ekki enn, segir drengurinn og brosir blítt, kannske bráðum!! Þar með var samræðunum lokið!

Ég sé að síðasta sagan mín hefur ekki komist inn á síðuna, hvernig ætli standi nú á því? Nú vantar mig hana Guðbjörgu til að redda málum!

Nú gerast aldeilis hlutir, ekki nóg með að ég sé komin í netsamband, heldur er það nú líka orðið þráðlaust!!Nú get ég farið um allt með tölvuna, gat það svosum áður, en þá ekki í netsambandi! Þarf að fá mér eitthvað gott borð að sitja við út á verandanum svo ég geti setið það og skrifað.
Og Guðmunda; ef þú lest þetta þá veistu hvernig ég ætla að hafa það þar!!!,Ég er alltaf að gera nýjar og nýjar uppgötvanir hérna, td. varð ég afar undrandi þegar ég sá tunglið í gærkvöldi, akkúrat núna er minnkandi tungl og þá er maður nú vanur að það snýr eins og C, en ekki hérna!! Minnkandi tungl er eins og mjúkt U, eða eins og litill bátur! Skrítið!? Hún amma mín hefði sagt eitthvað hefði hún séð tunglið snúa svona!!
Dýrasaga dagsins:
Uppgötvaði í morgun flokk af býflugum í byggingarvinnu úti á þvottaverandanum (þottavél og þurrkari standa úti, virkar hvorutveggja ágætlega! þarna eru líka snúrur og enn eitt klósettið, sem mér skilst að sé ætlað vinnufólkinu!)Rétt ofan við þurrkarann var að rísa þessi líka flotta býflugnakúba og voru margir í vinnu! Þrátt fyrir að ég sé imponeruð yfir byggingarstílnum og dugnaði verðani íbúa, eru þetta ekki þeir nágrannar sem ég óska mér helst að hafa. Sigfús kom heim rétt í þessu og hafði snar handtök; brúsinn góði (innihaldið drepur allt kvikt!) var dreginn fram, og á augnabliki var þessi fallega bygging líflaus og yfirgefin. Til að fyrirbyggja hústökubý, var hálfbyggð kúpan slitin niður, og ég meina slitin, því þessi eini þráður sem hún hékk í var ekkert smásterkur! Eins gott að fylgjast vel með býflugnaferðum hérna, þær eru svo hraðvirkar. Við vorum áður búin að finna eitt á svölunum uppi, það var mun skemmra á veg komið. Fróðlegt að sjá hvernig þetta er gert!
Þar sem ég sit núna horfi ég út um verandadyrnar út í garðinn. Það er hægur andvari og sól, fallegt að sjá gróðurinn úti og gardínurnar sem ég keypti í apotekinu um daginn bærast í vindinum. Það er fallegt hérna get ég sagt ykkur!

Halló, halló! Jamaica calling!! Der kommer dansk tekst her efter den islandske!!!
Þann 24. febrúar sl. var ferðalagið mikla, Kaupmannahöfn - London - Kingston, Jamica, - og svo var meiningin að flugið héldi áfram til Montego Bay (hér eftir kallað MoBay að hætti heimamanna!!) en vegna klaufaskapar hjá Jamaica Air fékk ég ekki að fara með vélinni sem ég átti að fara með og sat á vellinum í 5 tíma þangað til upp komst um klúðrið. En þá voru bara ekki fleiri ferðir til MoBay þann daginn. Þá varð uppi fótur og fit, allir að vilja gerðir að koma leysa vandann og til að gera langa sögu stutta var ákveðið að senda mig með bíl frá Kingston til MoBay. Í öllu írafárinu gleymdist að láta mig fara ígegnum toll og útlendingaeftirlit, ég fór bara út gegnum starfsmannaútganginn og þar meðvar ég komin ólöglega inn í Jamaica! Reyndar sagði ég eitthvað um þetta við hjálparmenn mína, en þeir svöruðu "no problem" og ég var of þreytt eftir tæplega sólarhringsvöku að ég var ekkert að stressa mig meira út af þessu og vildi bara komast heim til hans Sigfúsar! Eftir 3,5 tíma rallýakstur um slæman fjallaveg komst ég á leiðarenda. Stimplun í passan verður að vera seinni tíma vandamál!! Fyrstu dagarnir hérna hafa farið í að átta sig á aðstæðum, fara á milli verslana til að finna allt það sem við þurfum að hafa til að geta lifað svona nokkurnveginn eðlilegu lífi. Húsið sem við leigðum var nefnilega galtómt! Og herna fer maður ekki bara í IKEA til að finna það sem maður telur sig vanta, nei aldeilis ekki! Hér er ein húsgagnaverslun og erum við Sigfús nú þegar mjög þekkt þar! Svo er BYKO, e. svo alltmögulegt byggingadót m.m. og svo auðvitað apotekið! Í apótekinu getur maður nefnilega fengið ótrúlegustu hluti, ekki bara hóstasaft og verkjatöflur, nei, ónei! Þarna er borðbúnaður og gjafavara, handklæði og rúmfatnaður, lampar og fl.!! Ekkert voða margt af hverju, enda er þetta ekki land alsgnægta eins og við þekkjum. Maður hálfskammast sín þegar við kaupum upp lagerinn hvað eftir annað; öll handklæðin (sem voru 6 stk!) öll glösin (8 stk.).
En nú er að koma mynd á þetta hjá okkur, verður svolítið örðuvísi stíll en við erum vön, en verður voða hugglegt held ég!!

Veðrið er náttúrulega alveg frábært, það er víst vetur núna og þessvegna ekkert voða heitt, ca. 25 stig alla daga. Fólkið afskaplega fallegt og vinalegt og tempóið í raggierytma! Það er margt að læra og tileinka sér, og allt tekur langan tíma. En mikið var ég glöð þegar internetmaðurinn kom í dag þrátt fyrir að það sé einhver opinber frídagur. Gott að geta verið í sambandi. En mér skilst að nettengingin geti verið svolítið gloppótt!! KNUS/Svava

Mine kære danske venner!!
Jamica calling! Så er jeg kommet godt helt ned til Jamica, det blev en lang tur men det lykkedes at være fremme i Montego Bay kl. 3.30 om natten, lokal tid. Så var klokken blevet 9.30 lokal tid og det kunne godt mærkes! De første dage har jeg haft travlt ved at finde de ting man mener at man skal have for at leve et nogenlunde normal liv, men det kan knibe med at finde det! Jamaica er ikke et rigt land og de er ikke vant til al den luksus vi kender og synes er en selvfølge. De har en møbelforretning her, en forretning der ligner Silvan (meget, meget mindre!) og så er det apoteket! i apoteket kan man finde mange ting! de sælger håndklæde og tallerkner, de sælger gardiner, de sælger vaskepulver, ja man bliver godt nok overasket når man kommer der ind! Men der findes ikke mange stk. af hvert, man er næsten flov over at købe op lageren igen og igen! Alle deres håndklæder (6 stk.)alle deres glas (8 stk) o.s.v. man kan se på den almene befolkning at de stiller ikke høje krav, de er fattige, venlige smukke mennesker. Jamaica er et utrolig spændende land som jeg glæder mig meget atl ære at kende. Alt tager lang tid her, deres tempo er andet end vi kender os stressede nordboer!! det skal man lære sig, det bliver nok sundt for mig! Men jeg blev da rigtig glad når internetmanden kom i dag og koplede mig på internettet! Men jeg har forstået at det kommer dage der intet funderer, ikke telefon, ikke internet! Men så er det bare det! Hav det godt, KNUS/Svava