Svava í Arnarfelli

Það er alltaf mikið tilhlökkunarefni að fara í laugina á fimmtudagsmorgnum. Sundlauga-hreingerninga-piltarnir koma nefnilega eldsnemma þann dag og hreinsa laugina. Þetta er eini dagurinn sem ég þarf ekki að byrja á að fjarlægja dauð og/eða halfdauð kvikindi sem hafa álpast útí laugina. Þetta eru allar gerðir, kakkalakkar (veiði þá upp með skó, lem þá svo í klessu á sundlaugarbarminum - sjálfsagt þetta sem er meint með að "vera bæði hengdur og skotinn"!!) froskabörn (mér finnst það alltaf hálf sorglegt, hvað var mamma þeirra að pæla?), svo eru allskonar flugnategundir og smádrast sem fýkur um. En allavega; fimmtudagssundið er hrein unun, ég fer hægt oní hreina, tæra og kyrra laugina og nýt fyrstu fimmtudags-sundtakanna. Nema í dag - ég varð agndofa þegar ég kom að lauginni. Ekki nóg með að yfirborð vatnsins væri eins og í dalvísk hafgola hafi nýfarið yfir, haldiði að hvítur karlmaður hafi ekki legið sprikklandi í miðri laug!!! Og klukkan bara 6.50!! HVAÐ ER Í GANGI, hugsaði ég, hvaðan hefur "þetta" komið? Kurteis eins og ég nú í rauninni er, bauð ég samt góðan daginn og smokraði mér niður í ólguna sem þessum manni hafði tekist að mynda. "Hann er búinn að eyðileggja sundlaugina" hugsaði ég og braust áfram í gegnum bræluna. En svo gat ég ekki annað en hlegið, ég hagaði mér eins og heimaríkur hundur! Ég er orðin svo vön að hafa laugina algjörlega fyrir mig, en þetta er nú einu sinni sameign og það eru 16 íbúðir á svæðinu. Eina afsökunin sem ég hef yfir þessari óhemju í mér er, að það eru svo fáir hvítir hérna að þetta kom mér svo á óvart - hann var hvítur!!! Ég skammaðist mín pínu og kvaddi manninn sem greinilega hafði séð fýlusvipinn á mér, með virktum þegar ég fór. Já, "aðgát skal höfð..." Hafið góðan dag elskurnar/KNUS