Svava í Arnarfelli

Vivet fór alsæl heim í dag með rúmföt fjölskyldunnar þvegin og þurrkuð. Samningur okkar um hún: á laugardagsmarkað fyrir mig, ég: leyfi henni að þvo rúmfötin í þvottavélinni, virkar ágætlega. Hún sagði mér að bærinn væri að fyllast af reaggie-áhugasömum ferðamönnum, í næstu viku hefst reaggie-festival á Jamaica og mikið á vís að gerast í Montego Bay. Verð að finna nánar út úr því, en það er hérna "Bob Marley-place" sem ég er ekki enn búin að finna!Það lá voða vel á Vivet í dag -hún er reyndar alltaf glöð-sagðist hafa getað hvílt sig í gær af því hún þurfti ekki að þvo rúmfötin! Fór auðvitað í kirkju, og svo kom það; hún vill svo gjarna bjóða mér með sér í kirkju einhvern sunnudaginn!! Þetta er greinilega mikið atriði hjá mörgum, að fá mig í kirkju!! Fólk sér sjálfsagt glataða sál í mér sem verður að bjarga. En ég fer örugglega með henni einhvern tímann, það verður áhugavert! En annars er það helst að frétta að Barry varð óður áðan ! Þetta blíðalogn sem hann nú er, var svo reiður að hann gleymdi allri ensku sem hann kann og "kreólskan" rann út úr honum og augum urðu kolsvört. Það tók mig smátíma að skilja hvað hafði gerst, vel vitandi að ég var alsaklaus lagði ég mig alla fram, gaf honum 2 sígarettur og hvað eina! Svo náði ég þessu, ein fjölskyldan (innfæddur maður, hvít kona og tveir feitir unglingsstrákar) sem býr hérna á tvo hunda, annar stórt og fremur ljótt kvikindi, hinn minni og öllu krúttlegri. Yfirleitt er það pabbinn sem loftar hundana snemma morguns og seint um kvöld, en stundum eru það annar hvor strákanna sem draga dýrin hérna framhjá glugganum. Strákarnir eru eins og margir unglingsstrákar eru, hengslast áfram og áhugaleysið skýn úr hverri hreyfingu og finnst svo greinilega "hund"leiðinlegt að fara út með hundana. Þeir eru auðvitað ekkert að spegúlera í hvað kvikindin eru að gera og það var ástæðan fyrir reiði gartnersins! Ekki nóg með að heljarins hlussa af hundaskít væri rétt fyrir utan verandadyrnar hjá okkur, heldur hafði stóri hundurinn rifið og tætt pálmatré sem stendur hérna í horninu og dreift berki og blöðum út um allt. Þetta var náttúrulega voða subbulegt, en það sem sárnaði Barry mest var að hann gerir svo mikið í að halda öllu hreinu og snyrtilegu og þarna var honum svo ferlega misboðið. Blessaður kallinn hann Barry! Engin mynd í dag, þó hefði verið þess virði að sýna ykkur reiðan Barry, það hefði bara verið svo óviðeigandi að mynda hann svona! Kveðja frá mér og "Tomma" Kitwood, KNUS