Svava í Arnarfelli

þarna erum við komnar til Negril, búnar að kasta klæðum og búa um okkur í litla kofanum okkar. Freyja er hér að dansa "flöskudansinn", góð sveifla hjá henni eins og sést. Okkur leiddist ekkert voðalega!!

Ég set þessa mynd inn bara til að sanna að ég hafi verið með í för og til að sýna umhyggjuna sem ég naut. Þetta bros er stanslaust á henni Guðmundu, sama hvað er að gerast, svei mér ég held það hafi ekki farið af henni síðan hún lennti á flugvellinuym í MoBay. Þið getið nærri hvað það er gott að vera nálægt henni.

Sjáið bara!

Við sátum á ströndinni þar til sólin settist, fegurðin var ótrúleg.

Trítlað á tásunum heim, eftir frábæran dinner á Norma´s restaurant. Og hugsið ykkur bara, Norma var sjálf á staðnum (hún kemur í eftirlitsferð tvisvar á ári) og auðvitað var sérstaklega vandað til alls af því að hún var þarna. Eða var það kannski af því að við vorum þarna?!! Allavega var matur og þjónusta frábær svo ekki sé nú talað um Blue Mountain kaffið sem við fengum á eftir.

Þær voru eins og gyðjur, hvítklæddar og fallegar í myrkrinu. Enda stoppuð ALLIR til að horfa á þær eins og þið getið vel skilið!

Himininn var stjörnubjartur, ótrúlega skarpar andstæður. Freyja var hluti af því, hvítt og svart, hvítt og svart.

Það var ekkert gefið eftir, klukkan 6.18 vorum við (ásamt þeim einfætta) komnar niður á ströndina til að heilsa sólaruppkomunni. Friður og kyrrð og sólin litaði umhverfið. Sólsetrið kvöldið áður litað heiminn rauðan - sólaruppkoman litaði hann fjólubláan.

Á heimleiðinni komum við við hjá Alpha Arts og heilsuðum upp á listamennina þar. Þaim fannst mikið til koma að hitta Freyju, "the great and famous painter from Iceland"!!

Mjög góður túr hjá okkur systrunum!