Svava í Arnarfelli

Barry þolir ekki að sjá Jentuna skítuga - hann verður alveg ómögulegur og hættir ekki fyrr en ég samþykki þrifin. Það þarf svosum ekki að ganga eftir mér, mér finnst líka gott að hún sé hrein þessi elska. Ég komst að því um daginn að á meðan ég var í burtu síðast, hafði Barry þvegið bílinn vikulega, þrátt fyrir að hann hefði ekki verið hreyfður! " Það fýkur á hann skítur" sagði Barry alvarlega og það gengur náttúrulega ekki að láta við svo búið standa!

En núna var Jentan vissulega í þörf fyrir "kærlig hånd", ég er búin að þeytast á henni fram og aftur síðustu dagana á veginum hans Sigfúsar sem er ekki bara beinn og breiður...

Samt eru nú búnir margir drjúgir spottar þótt ekki sé farið að keyra á þeim öllum. Á endanum verður þetta fínn vegur, það er ég viss um!

En ástæðan fyrir þeytingnum á mér og Jentunni er að ég er búin að vera einkabílstjóri fyrir Sigfús þar sem hann hefur ekki verið í ökufæru ástandi. Það þurfti nefnilega að skera í olnbogann á honum. Ekkert alvarlegt - en hann getur ekki keyrt næstu dagana.

Þar með fengum við tækifæri til að kynnast heilbrigðiskerfinu á Jamaica. Hérna ætlaði ég nú að skella inn einni mynd frá prívatklínikkinni, en allt í einu vill bloggið ekki taka á móti mynd. Svo það verður bara seinna. En allavega er ég vissum að þetta þætti ekki parfínt á svona stöðum hjá okkur!! En einhvernveginn virðist þetta ganga hjá þeim. En þvílíkan tíma sem allt tekur! Púhe!