Svava í Arnarfelli

Ég var mætt fyrir allar aldir í "golfklúbbinn minn", þetta er voða fínt og snyrtilegt alltsaman þarna. Ég valdi fyrsta tímann hjá baróninum í morgun í þeirri von að mér yrði ekki eins agalega heitt við æfingarnar og andlitsroðinn yrði ekki eins ofboðslegur. En allt kom fyrir ekki, ég svitnaði svo svakalega að í einni sveiflunni hentust gleraugun af mér langt út á völl og í annað skipti flaug kylfan úr rennsveittum höndunum á mér, og svei mér ef hún fór ekki jafnlangt og ætlast var til að kúlan færi! Sem betur fer er þetta æfingarsvæði og engir "serious" golfleikarar þarna á ferðinni. Mér fannst þetta svo rosalega fyndið að ég ætlaði ekki að geta haldið áfram eftir þetta! Baróninn hló líka og það var nú gott. Hefur sjálfsagt lent í ýmsu gegnum árin. En að öðru leyti er ég ekki frá því að mér fari pínulítið fram, en fjári er þetta erfitt! Í dag náði ég þó að senda nokkrar kúlur í þá átt sem þær áttu að fara, en ég braut líka fullt af "plastnöglum" og spændi upp grasið á öllu æfingarsvæðinu! En það fór þó ekki eins ílla fyrir mér og henni Svönsu frænku sem fingurbrotnaði eins og kemur fram í commentinu hennar. Ja, hérna Svansa mín, reynduru þá ekkert aftur? Ég reyni að passa upp á puttana!